GÓRKOWIE

Mikołaj z Górki (z Kórnika) (zm. 1382) herbu Łodzia, doktor prawa, kanclerz wielkopolski (1366-1372), biskup poznański (od 1375).

 

Wyszota, syn Jakuba i Doroty, brat Mikołaja; współwłaściciel Kórnika; proboszcz poznański 1429, kanclerz gnieźnieński 1451, protonotariusz apostolski.

 

Mikołaj (zm. 1439), herbu Łodzia; kanonik gnieźnieński, kanclerz kapituły w Poznaniu; to on właśnie spisał umowę z cieślą Mikołajem w roku 1426, która jest pierwszym historycznym przekazem dotyczącym kórnickiego zamku.

 

Łukasz Górka (zm. 1475), bratanek i dziedzic Mikołaja; podczaszy poznański, starosta kościański, wojewoda poznański (od 1441); żonaty z Beatą, córką Dobrogosta z Szamotuł.

 

Uriel Górka (ok. 1435-1498), syn Łukasza; kanclerz koronny, biskup poznański (od 1479).

 

Łukasz Górka (1482-1542), bratanek Uriela; od 1499 kasztelan spicimirski, od 1508 starosta generalny Wielkopolski, wojewoda poznański (1535-1538); hrabia SIR; żonaty z Katarzyną miał córkę.

 

Andrzej z Szamotuł (zm. 1542), biskup włocławski (od 1538); zmarł w Szamotułach; jego portret znajduje się na obrazie Zwiastowanie Mistrza z Szamotuł.

 

Andrzej Górka (ok. 1500-1551), syn Łukasza; kasztelan poznański (1535-1551), starosta generalny Wielkopolski (od 1536); żonaty z Barbarą Kurozwęcką (zm. 1551) od 1528.

 

Stanisław Górka (1538-1592), syn Andrzeja; wojewoda poznański; luteranin, studiował w Wittenberdze (1553-1554); zmodernizował zamek, o którym napisał S. Sarnicki: …zamek ów równie wytwornością budowy, jak obwarowaniem miejsca słynął…; podejmował w Kórniku króla Henryka Walezego, jadącego na koronację do Krakowa w 1574 r.; ufundował rodzinny grobowiec w Kórniku, gdzie złożono ciała jego braci Łukasza i Andrzeja.

 

CZARNKOWSCY

Jan Czarnkowski, siostrzeniec Stanisława Górki, syn jego siostry Barbary Czarnkowskiej; kaszelan santocki, właściciel Kórnika w latach 1592-1604; przekazał dobra kórnickie wraz z zamkiem bratu Andrzejowi „za miasto Wronki i osiem wsi”
Andrzej Czarnkowski, właściciel Kórnika w latach 1604-1610. W 1610 sprzedał majętność Zygmuntowi Grudzińskiemu.

 

GRUDZIŃSCY

Zygmunt Grudziński (ok. 1572-1653), wojewoda kaliski (od 1628), starosta średzki; żonaty z Anną Opalińską; 1 sierpnia 1623 r. gościł na zamku króla Zygmunta III z żoną i z królewiczem Władysławem.

 

Zygmunt Aleksander Grudziński (zm. 1661), syn Zygmunta.

 

Andrzej Karol Grudziński (zm. 1678), syn Zygmunta, po bezpotomnej śmierci Zygmunta Aleksandra przejął Kórnik; starosta osiecki, rogoziński i średzki; sprzedał Kórnik w 1676 r. swemu siostrzeńcowi Zygmuntowi Działyńskiemu.

 

DZIAŁYŃSCY

 

Zygmunt Działyński (zm. 1685); fundator Kalwarii w Pakości.

 

Paweł Działyński (zm. 1695), syn Zygmunta; żonaty z Magdaleną Leszczyńską

 

Zygmunt Działyński (zm. 1721), syn Pawła; od 1713 właściciel Kórnika; żonaty z Teresą Tarłówną.

 

Teofila z Działyńskich (1714-1790) 1 v. Szołdrska, 2 v. Potulicka, słynna „Biała Dama”; pierwszy mąż: Stefan Szołdrski (od 1732), starosta łęczycki, zm. w 1737; drugi mąż: Aleksander Hilary Potulicki (od 1743), starosta borzechowski.

SZOŁDRSCY

Feliks Szołdrski (zm. 1795), syn Teofili, zmarł bezpotomnie; majętność zapisał synowi brata stryjecznego, Wiktorowi Szołdrskiemu.

 

Wiktor Szołdrski, właściciel Kórnika do 1801 r., kiedy to wyprocesowała go rodzina Działyńskich.

 

DZIAŁYŃSCY

Ksawery Działyński (1756-1819), senator-wojewoda Ks. Warszawskiego; żonaty z Justyną z Dzieduszyckich; właściciel Kórnika do 1819, do 1826 majętnością zawiadywała jego żona.

 

Tytus Działyński (1796-1861), założyciel zbiorów kórnickich, wydawca źródeł historycznych; żona Celestyna Gryzelda z Zamoyskich.

 

Jan Działyński (1829-1880), syn Tytusa; żonaty z Izabellą (Elżbietą) z Czartoryskich;

 

ZAMOYSCY

Władysław Zamoyski (1853-1924), siostrzeniec Jana, syn Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej, brat Marii; przekazał całą majętność kórnicką i nabyte wielkim kosztem dobra zakopiańskie wraz z Morskim Okiem, które wyprocesował dla Polski, narodowi polskiemu w 1924 roku.