Głos

Jaśnie Wielmożnego Fabiana Aleksandrowicza

Generała Adjut. B.W.L. Majora Kawaleryi Narodowej, Posła Smoleńskiego,

na Sejmie Grodzieńskim roku 1793 Julii 12 dnia Miany

Najjaśniejszy Królu Panie Mój Miłościwy!

Najjaśniejsze Skonfederowane Sejmujące Rzpltej Stany!

Złamane na dniu wczorajszym prawo, z okazyi słyszanego trzykrotnie Głosu W.K.Mci, wystawiającego srogie i nieuchronne na Naród klęski, jeżeliby też świeżo zapadłe prawo uchylonym nie było, pociągnęło Sejmowe Stany do zezwolenia dobrowolnego na rzadko praktykowane zniszczenie, raz od siebie postanowionego prawa, a to: przez jedyny skutek wielkiego zaufania, jakie miał, i dotąd ma Naród, w dobrym Królu swoim, po zaszłej przeto, na szczególne żądanie Pańskie jednomyślnej zgodzie, nastąpiła wraz Nominacya osób do Deputacyi przez samego W.K.Mość wybranych, i w tej Izbie już ogłoszonych. - Gdy zatem ukończona wczoraj została Nominacya takowa, jakże więc pragniesz, Miłościwy Królu, przez sposób dodatku, z prawem niezgodnego, wciskać dziś do Izby, do tej obrad naszych świątyni, materyą która zupełnie, i nieodzownie załatwiona już jest, i za taką rozumiana być powinna. - Jeżeli albowiem, mamy jawne i dotykalne powody, uskarżać się na przemoc obcą, niechże, Miłościwy Królu, nie cierpiemy podobnego gwałtu z łona tego, który, wszelkiemu gwałtowi powinien zawsze na najdzielniejszej stawać przeszkodzie, i ony własną odpierać Osobą, nie zaś, mieć niejakie uczestnictwo do niego. - Jesteś Królu, szczególniejszą Tarczą Narodu, Praw, i swobód naszych, bądźże więc tą Tarczą, przynajmniej, aby raz jeden nieprzełamaną.