Przymówienie się

Djonizego Mikorskiego

Posła Księstwa Mazowieckiego, Ziemi Wiszogrodzkiej

Po przeczytaniu Noty J.W. Ambasadora dnia 11 lipca

Jeżeli stawać przy prawach krajowych, jest to być burzycielem i zapalaczem spokojności, jeżeli okazywać gorliwość o swobody Ojczyzny, jest być nieprzyjacielem tejże Ojczyzny, N. Stany! Wolę nosić i to przykre nazwisko, wolę raczej zostać najnieszczęśliwszym z ludzi, niż być obcej woli i przemocy niewolnikiem. Niech kto chce wznosi się i rośnie na ruinach Ojczyzny, ja w jej zgubie z nią razem zagrzebać się mam za powinność cnotliwego Republikanina, wolnego Polaka. Nie celem osobistych widoków lub gubienia Rzpltej podjąłem się na ten Sejm urzędowania, ale końcem onej ratunku; znam Ojczyznę za moją Matkę, znam, iż powołanie i przekonanie moje nie inne, jak stawać w obronie współbraci moich, w obronie naszych praw i prerogatyw. - Widziemy, iż postrach okrutny, a wyroków przeznaczenie, już tej ojczystej ziemi bronić nam nie dozwala, lecz mamże lękać się, ulegać gwałtowi, i stygnąć z miłością ku Ojczyźnie? Nie. Byłem, jestem i będę w tym stałym i niezmiennym przedsięwzięciu, iż życie moje niosę z chęcią na ofiarę, krew moja niech zmaże krzywdę narodu. - Niech mnie spotyka los najokropniejszy, niech mnie przemoc okutego w kajdany pakuje w więzienia, zniosę to spokojny, bo mi sumnienie towarzyszyć, i świadkiem moim będzie, żem się opierał gwałtownie, żem protestował się na przemoc. O! Ojczyzno moja! O! Mili bracia! Giniemy, cóż to za smutne wspomnienie, lecz giniemy zdradą własnych rodaków, przymuszeni gwałtami i przemocą. Najjaśniejsze Stany! Stoję przy prawie na dniu wczorajszym zapadłym o wybieraniu przez nas Deputowanych, na zmianę żadną nie pozwolę, owszem przeciw nakazom gwałtownym protestuję się przed Tobą, Boże! Przed W.K.Mością, przed całym Narodem i Europą. Gwałt zaczął, gwałt działa, niech gwałt dokonywa. - Nie dbam o życie, gdy ginie Ojczyzna, to mi już nie miło. - Boże, który zakątki duszy mojej przenikasz! Tobie los życia porzucam, a na złamanie prawa nie dozwalam.