Głos

J.W. Hrabi Platera

dnia 3 lipca miany

Kiedy bym przyjmując urząd kanclerstwa, nie był zarazem wziął tego dla siebie prawidła, ażebym więcej myślił, aniżeli mówił, więcej czuł, aniżeli się zabawiał tłumaczeniem czułości i poruszaniem onej w tych wszystkich co by mnie słuchali, miałbym prawo dzisiaj Najjaś. Panie, do powtórzenia tego com już raz, w tej Izbie powiedział, że nie wiem, czyli dziękować mam WKMci za urząd, czyli też ubolewać nad sobą i karą w onym otrzymaną. Daleki wszakże jestem od rozpaczy, i kiedy nadto jest czas milczenia, jest i ten, w którym otworzyć usta należy. Znam być moim obowiązkiem, znam być hołdem, iż tak rzekę, poszanowania najwyższej zwierzchności winnym, ażebym w obiekcie zatrudniającym Izbę, Kanclerzów, a zatym i siebie usprawiedliwił.

Wzywam na świadectwo też same Najjaś. Stany, przed któremi dziś się tłumaczę, jeżeli po znacznym poruszeniu Izby z okazyi wydartych z łona swojego i zaaresztowanych Posłów, najpierwszą nie było radą przez JW Kasztelana Wojnickiego podaną, ażeby Kanclerze zalecenie otrzymali udania się do JW Posła Rosyjskiego i wytłumaczenia temuż żądania Stanów, aby powróconemi byli Posłowie. Jeżeli po takowym odezwaniu się i powszechnym zdania wyrzeczonego przyjęciu oba Kanclerze przytomni nie ruszyli się z miejsc naszych w zamiarze porywczego dopełnienia woli Stanów. Zabrany wszakże Głos przez J.W. Marszałka Sejm, gdy nie osobiste udanie się nasze, lecz zalecenie nam Kanclerzom przez Stany doradzało, abyśmy przez notę wydania Posłów domagali się, szukam zawsze świadectwa wielkiego, bo pełnego Sejmu, jeżeli po uwadze J.W. Marszałka Sejm. i po przystaniu jednomyślnym na nią całej Izby nie wyszliśmy zaraz końcem uformowania tejże noty.

Tu winienem ja sam już tylko dać świadectwo gorliwości Kolegi mojego starszego Księcia Imci Sułkowskiego, który w nieprzytomności Sub Alternów Departamentu Interesów Cudzoziemskich, jął się gorliwie sam do pióra, ażeby słusznie obrażonej Izbie jak najrychlej żądaną przywrócić satysfakcyą, jakoż ile czas i sposobność pozwalała przy największych uformowaną została Nota i z tą żeśmy Kanclerze przyszli innego podobno i lepszego nie powinniśmy żądać zaświadczenia, jak waszego własnego, Najjaśniejsze Stany!

Nie z naszej zatym poszło winy, że uformowana Nota zaraz odesłaną nie została, kiedy w ciągu formowania onej przez nas podobało się Wam, Najjaś. Stany, napisać konstytucyą zalecającą Kanclerzom nie tylko rekwirowanie wrócenia Posłów zaaresztowanych, lecz zarazem cofnienie położonego aresztu na intraty Naj. Pana i nakazanego sekwestru dóbr JW Marszałka W. Lit. co wszystko gdy próżną zrobiło pracę naszę, a pisanie Noty ministerialnej mającej osobliwie według wyroku Stanów komunikować Posłom zagranicznym, zastanowienia się porządnego i zaciszu potrzebowało. Te powody obudziły względność Najjaśniej. Pana w zasolwowaniu sesyi na godzin kilka, dając przez to czas nam Kanclerzom do wygotowania z honorem narodu i urzędów naszych przyzwoicie ułożyć się mającej noty.

Tu zastępując Kolegę mego, Księcia Imci Sułkowskiego, który się był pierwszej noty uformowaniem zatrudniał, krokiem z zamku nie wyruszyłem się dla dopilnowania rychłego woli Stanów dopełnienia i kiedy już wszystko było gotowo, pozwolisz W.K.Mość P.M.Miłł., żebym go wyzwał na świadectwo, jeżeli w jego gabinecie nie została podpisana przez nas, Kanclerzów, Nota i jeżeli dla tego tylko nie była odesłaną JW Ambasadorowi, iż po widzeniu się trafunkowym Księcia Imci Sułkowskiego z JW tymże Ambasadorem w przytomności JW. Biskupa Infl. przywiezioną została rezolucya zaręczająca, iż satysfakcya zupełna przyobiecaną była.

Ponowił w tej mierze doniesienie Izbie Sejm. wyż rzeczony JW B. Infl., a gdy dla tej pewności niebawnie poobiednia sesya solwowaną została, śmiało dzisiaj wasze samych N. Stany biorą za sędziów Kanclerze, jeżeli zasłużyli na to co słyszą i co bardziej czułości poruszonej chcą przypisywać aniżeli zasłużeniu własnemu.

Co zaś do żądania nowego, ażeby noty oblatowane były i in Volumen legum umieszczone, niech mi wolno będzie wam, Naj. Stany, podać do uwagi, iż kiedy słyszeliście z ust JW. Marszałka Sejm., że prawo wczorajsze podług obowiązku urzędu swego zaoblatuje, a nota nic więcej w sobie nie zawiera, jak tłumaczenie się Kanclerzów we wszystkim, co przez prawo tymże zalecone zostało i gdy satysfakcya przez JW Ambasadora dopełniona próżnym czyni żądanie, a przeto Nota nie może mieć miejsca, nie może zatym i nie powinna taż sama, ile nie podana, mieć miejsca w Aktach Sejmowych.