JW. hrabi Ankwicza

posła krakowskiego

miany dnia 17 augusta

Znikła wolność zaradzenia o obronie ojczyzny, bo znikły sposoby do przedsięwzięcia skutecznej obrony służące, a osłabiona jest i ta nawet wolność, która zdaje się, że najnieszczęśliwszemu udzieloną byćby powinna, tłumaczyć swoją opinią i wewnętrzne uczucie, bo doznane gwałty na osobach zmieniły się potem w gwałty przeciw całemu krajowi wymierzone. Uległem tym powodom wotując na podpis traktatu z Rosyą, poszedłem za radą Króla bliżej i lepiej widzącego politycznych związków konsekwencye, uwiodłem się nadto powszechną nadzieją, iż bez broni, i oddający los swój wielkomyślnej monarchini, Polacy zyskają jeśli nie sprawiedliwość, to przynajmniej względy, litość i zmniejszenie klęsk swoich.

Dziś jest szczególniejsza postać, w której się znajduje, widzę że się zmienia to w projekt, i że ja autorem nazwany, co nie podałem nigdy jako projekt, nie dałem temu pismu żadnego tytułu, nie podpisałem go, jak się zwykle dzieje, gdy poseł podaje projekt, ale szczególnie widząc w podpisanym traktacie z Rosyą w ostatnim onegoż artykule przyrzeczenie ratyfikacyi, słysząc doniesione przez JW. Pieczętarzów O.N. żądanie dworu petersburskiego, aby ratyfikacya dopełniona była, napisałem opinyą jakim sposobem ma być ten wyrok w zbiorze czynów sejmowych umieszczony, bom był przekonany u siebie, że te dopełnić smutną i konieczną już się stało powinnością naszą. - Zmienia się, mówię, teraz przez szczególniej ułożoną propozycyą to pismo w projekt, szczerze wyznaję, że wolałbym, aby była ratyfikacya z mocy zapadłej obietnicy nastąpiła, niż przez powtórne znowu stanów zezwolenie, odnawiające nie ugojoną ranę, którą zadała przemoc. Powtarzam, że nie chciałem projektu, a gdy go propozycya podana wprowadza, zgadzam się, choć niechętnie, aby szedł turnus na niego i dlatego piszę się w czterech kreskach affirmative.