Głos

JW. Skarżyńskiego

Posła Łomżyńskiego

dnia 14 augusta miany

Znali przodkowie nasi znakomitość obowiązków narodowych ministrów, znali iż na ich ramionach wspiera się szczęście Ojczyzny i dlatego chcąc mieć wybór, ile być może najdoskonalszy, uznali rzeczą potrzebną napisać prawo, że Królowie polscy ministerya na sejmie za rekomendacyą posłów ziemskich rozdawać mają.

Naganę komużkolwiek przypisywać, znałem za rzecz niesłuszną i wcale nie należącą do mnie, chwalić i rekomendować nie śmiałem, równie nieudolności mojej w opisaniu zasług czyichbądźkolwiek, jak małego mego znaczenia świadomy. Ile mi się zaś trafiło ojcowską W.K.Mci P.M.Miłł. całować rękę za konferowane ministerya, tyle wewnętrzną moją radość nie omieszkałem stosować w ten czas, kiedy ich szafunek ceną słusznej zasług nadgrody być oznaczonym sądziłem.

Stawając w sprawie narodu przy oszczędności skarbu, prosiłem W.K.Mci P.M.Miłł., abyś ministeryów wakujących nie rozdawał, dopokąd interesa narodu ułatwione nie będą. Prośba atoli ta moja podobno dla nalegających okoliczności swego nie wzięła skutku, bo ministerya rozdane zostały. Zatem gdy skutek mej prośby minął, wracam się więc do przywileju mego, a wsparty prawem zanoszę pokorną prośbę do podnóżka W.K.Mci P.M.Miłł. i od tylu JW. JW. Kolegów już oświadczoną dołączam za JW. Pułaskim Gen. Inspektorem wojsk koron. Konf. Glnej Kor. Marszałkiem, abyś w nadgrodę zasług tego godnego męża, i tyle dawniej poniesionych strat, dla Ojczyzny, wakującą teraz buławę W. Kor. onemu dobrotliwie konferować raczył. Przyjmij dobry Królu tę prośbę łaskawie w dowód wiernego mego tobie Miłł. Królu poddaństwa.