Dnia 29. 8bra 1793

Projekt JW. Ogińskiego Podskarbiego W.W.X.Lit.

Zakończenie sporów między administracyą Dóbr Naszych Stołowych W.X.Lit. a UUr. obywatelami narodu tatarskiego

Gdy Konstytucya 1786 pod tytułem: Wzgląd na zasługi narodu tatarskiego wszelkie posesye w Ekonomiach Stołowych od poprzedników Naszych i Nas Króla nadane, w dziedzictwo dla Tatarów obracając, bonifikacyą dla Ekonomii Naszej na starostwach in aequivalenti zapewnia, która Konstytucya w części wyegzekwowaną została; przeto My Król wraz z Stanami Skonfederowanej Rzpltej, tak spokojności Tatarów, jako też całości Dóbr Stołowych zaradzając, komisyą z osób trzech, to jest UUr. N.N. i żadnego do trzymania pióra cum voce consultiva Urodz. N. N. przez Nas Króla nominowanych, wyznaczamy, a Komisyi Skarbowej Litewskiej i Asesoryi Litewskiej po jednemu e medio sui delegować zalecamy.

Którzy Komisarze w liczbie trzech cum voce decisiva, to jest: jeden od Nas Króla nominowany, i przez administracyą ekonomiczną sprowadzony, a od Komisyi i Asesoryi po jednemu delegowani, nie mniej pióro trzymający na dniu 15 Xbra roku bieżącego w mieście Wilnie komisją forma judicaria rozpiszą, prawa i potencye stosownie do praw rozsądzą, bonifikacyą, jeżeli komu z Tatarów była uczynioną, utrzymają; pretensye Tatarów którzy by bonifikowani nie byli przez zwrócenie do posesyi przywilejami nadanych, załatwią, i zamiany stosownie do Konst. 1786 poczynią, intratę i wielość tatarskich posesyi w Ekonomiach lokowanych, a w dziedzictwo tymże Tatarom obróconych przez użytych lustratorów i wymiar komorników wyciągną, dzierżawy do Ekonomii w nadgrodę tatarskich posesyi już przyłączone co do wielości intraty i gruntów zweryfikują, i jeżeli bonifikacya temi dzierżawami dla Ekonomii dopełniona, lub jeszcze należeć będzie, wyrokiem swoim uznają, i w proporcyi od siebie uznanej, bonifikacyą Ekonomii Naszej na starostwach bądź w Litwie, bądź w Koronie w prostej i prawdziwej ekwiwalencyi zapewnią. Które to dzieło ile być może w najprędszym czasie przy assystencyi UUr. Instygatorów litewskich do skutku doprowadziwszy, do Rady Nieustającej odeszlą, a ta pod approbatę sejmu przyszłego podać obligowana będzie. Nominowanych zaś od Nas Króla komisarzy, jeżeliby w sprowadzeniu zachodziła trudność, odmianę Nam Królowi, jako też delegowanych od komisyi i assesoryi tymże magistraturem zachowujemy.