Głos

Jaśnie Wielmożnego Antoniego Saryusza Kamockiego Skarbnika Powiatu Bilskiego, Posła z Województwa Rawskiego

die. 24. Junii na sesyi w Grodnie miany

Najjaśniejszy Królu, Panie Mój Miłościwy!

Najjaśniejsze Zgromadzone Sejmujące Stany!

Gdy smutnym okiem wzglądamy na stan postaci Ojczyzny naszej, widziemy jej okropny widok nieszczęśliwego losu. Azaliż nie małym serca tchliwości nie powinno nas napełnionym przenikać żalem z miłości Ojczyzny, ku ratunkowi jej. Poświęćmy ten powinny czas, a szczęśliwym w tym każdy obywatel zostanie ten, który, jeżeli dobra osobistego od powszechnego szczęścia Ojczyzny oddzielać nie potrzebuje, jeżeli urząd cnotliwego Posła stanie się dla niej być dogodnym, a samo dopełnienie praw dzielną dla niej będzie pobudką i zasadą, aby od prawideł poczciwości nie odstępował.

Dałeś nam poznać, Najjaśniejszy Królu, w mowie swojej, ku tej Ojczyźnie przychylność wierności twojej, a nam stąd słodkiego ukontentowania korzyści przyjemność, iż lubo przyjąłeś Związek Konfederacyi Targowickiej pod hasłem najmocniejszej Monarchini Imperatorowej Jejmci, przy jej deklaracyi uroczyście uczynionej, ale jednak celem nierozerwania kraju, i owszem przy zachowaniu całości granic, praw i wolności ojczystych.

Taki zamiar w tym związku Konfederacyi, a najszczególniej przez akcess przysięgi miał być w całości granic zachowanym, aliści ta korzyść nieszczęśliwości wystawiła powód widoku okropnego.

Widziemy, Najjaśniejszy Miłościwy Królu, rzeczy naszych wielką odmianę, dlatego zawołani za uniwersałem Waszej Królewskiej Mci jesteśmy, abyśmy w tej świątyni prawodawstwa naszego zbawiennie zaradzili.

Stawam, Najjaśniejszy Miłościwy Królu, w obliczu twoim jako wierny tronowi, stawam przy dostojeństwie Majestatu twego, jako syn ojczysty i tronowi posłuszny. I znam obowiązkiem moim od Województwa mego na to miejsce wysłanym być stróżem praw, swobód i wolności ojczystych, ale nie być przyczyną do zadania ciosu tak okrutnego Matce mojej Ojczyźnie i bym nie poniósł blizny jej z sobą do grobu na pogrzebanie miłej Ojczyzny mojej oraz nie zasięgnął cechy czernidła od współbraci moich w domu pozostałych, mego charakteru i poczciwości, bo nie mam samowładności, ani mocy prawa na to, abym ja równy, sobie równego ustępował brata, znam i to, że słabszy mocniejszym siłom oprzeć się nie potrafi, ale mówić to zaś mogę, że ta litość opatrzności Najważniejszego Stwórcy może nas wydźwignąć, przy twojej Dobrotliwy Królu Ojcze Ojczyzny przezorny mądrości, którą chciej mnie zasilać i zbawienną radą wraz z Sejmującemi Stanami przewodniczyć.

A przeto stosując się do projektu JW. Jankowskiego Posła Sandomirskiego, bardzo zbawiennie nam podanego względnie wysłania posłów do Dworów Europejskich, na mocy gwarantujących trzech Mocarstw, to jest do najjaśniejszych: Najjaśniejszej Monarchini Imperatorowej Całej Rosyi, do Najjaśniejszego Króla Imci Pruskiego, Najjaśniejszego Cesarza Imci i innych, z przełożeniem legalnych praw naszych, którzy nam w roku 1775 całość granic ratyfikowali, miejmy ufność w tych najmocniejszych i najsławniejszych sprawiedliwości Mocarstwach pozyskania skutku i remonstracyi naszej, a szczególniej do Najjaśniejszej i najmocniejszej Całej Rosyi Imperatorowy, jako do najdawniejszej aliantki naszej, a do Najjaśniejszego Imci Cesarza, aby się za nami do tych wyżej wspomnianych Dworów raczył stawić. O co z miejsca o decyzyą tego projektu upraszam.

Na delegacyą żadną nie pozwalam, która by tyle podległości mojej uczyniła ile bym pozwolił na rozbiór kraju, bo już nam przewodniczyła ta delegacya w roku 1775 między temiż Mocarstwami uczynioną drogę nieszczęścia pierwszego rozbioru kraju.

Przezacne Rycerstwo! Ta czułość gorliwości serc waszych, która jako zbawienne dla ratunku Ojczyzny naszej podaje sentymenta, niech te piętno cechy, prawideł poczciwości waszej w sercach wyryte, w tym sternictwie wraz z wami przewodniczy serce moje co sumiennie przyrzekam sentymentem moim, że wraz z wami od prawideł poczciwości nie odstąpię.