Projekt

instrukcyi W.W. i U.U. Deputowanym do porozumienia się z J.W. Ambasadorem rosyjskim przez J.W. Gołyńskiego posła czerniechowskiego podany

1 Julii [dop. ręcznie]

Stan nieszczęśliwy, w którym się znajduje Rzplta nasza, skuteczniejszego nie podaje nam sposobu do zachowania egzystencyi i zapewnienia w ogólności beśpieczeństwo i własności krajów, jako w najściślejszym związku z dworem rosyjskim, i wezwaniu najwspanialszej pomocy Wielkiej Katarzyny.

W tym celu gdy Rzplta wszelkich używać pragnie sposobów, jakich jej możność dozwala, a odezwę uczynioną przez J.W. Ambasadora do stanów sejmujących pod związkiem konfederacyi, biorąc jedynie w widokach na skutek życzeń swoich z największą spiesząc uprzejmością, wyznacza osoby N.N. do konferowania z J.W. Ambasadorem ku czemu szczególniejszą od siebie deputowanym przepisuje instrukcyą, podług której moc, sumnienie i honor deputowanych swoich chce mieć ściśnione, a te są następujące:

1-mo. Gdy między monarchią rosyjską a Rzpltą Polską tylekroć najuroczystsze zachodziły traktata i deklaracye, a mianowicie 1686, 1704, 1768, 1764, 1775 wieczne związki, pożytki przymierza upewniające, a nad te wszystkie, gdy dziś szczególniej Król Imść i Rzplta w jedynej wspaniałości i dobroci Najjaśniejszej i Najpotężniejszej Imperatorowej jejmci najdują swoje zbawienie, polegając na jej deklaracyi i na fundamentach Konfederacyi Targowickiej jej wielką protekcyą zaszczyconej, i gdy na tych fundamentach cały naród (wdzięcznym zawsze dla Najjaśn. Imperatorowej sercem) szluby Bogu przy całości Rzpltej uczynił; i gdy te cofnionymi być nie mogą; przełożą zatem delegowani J.W. Ambasadorowi, że Król Imść i Rzplta Polska powrócenia sobie zajętych prowincyów w wspaniałości N. Imperatorowej raz położonych nie tracą nadziei.

2-do. Gdy J.W. Ambasador w notach swoich o rządzie czyni wspomnienia; oświadczą delegowani J.W. Ambasadorowi, że naród polski zapomniał już Konstytucyi Trzeciego Maja przez sejm rewolucyjny utworzonej, która dla niego tyle ściągnęła nieszczęśliwości, a mając prawa rządowe przodków swoich, nie mniej 1768 i 1775 roku. Formę rządu i opisy magistratur przy nich zostawać postanowił; a jeżeli J.W. Ambasador i w tych, jakie związkom szanownym z N. Imperatorową i jej monarchią najduje niedogodności, wyszczególnienia ich ku przełożeniu stanom sejmującym Ichmość Delegowani dopraszać się będą.

3-tio. Jako do szczerej przyjaźni i trwałej jedności między obu państwami wiele należy na ułatwieniu wszelkich trudności handel ścieśniających; tak gdy Król Imść i Rzplita szanując wspomnione traktata 1686, 1768 i 1775 roku przy tychże samych wolnościach, swobodach i dobrodziejstwach tak rosyjskim, jako też polskim obywatelom służących handel zachowany mieć życzy i żąda. I gdy do ułatwienia jeśliby gdzie, i jakie wydarzyć się mogły zmitrężenia i nieprzyzwoitości, wszelką w sobie czuje powolność. Przeto Ichm. Delegowani porozumiewać będą z J.W. Ambasadora i rozważać te wszystkie handlu szczegóły, oraz śrzodki ułożenia onych dla zobopólnego dobra obmyślą, i pod rozwagę na ostateczne postanowienie stanów sejmujących podadzą.

4-to. Że handel polski ma jednostajną potrzebę warunków i ostrzeżenia co do państw Króla Imci pruskiego z handelm rosyjskim; przeto, ażeby pod tęż opiekę, warunki i beśpieczeństwo Rzplta należała; dopraszać się w tym negocyacyi dla tejże Rzplitej JJ. PP. Deputowani będą obligowani.

5-to. Gdy i traktaty między cesarzem Imcią i Rzplitą Polską trwające i powody sąsiedztwa Rzplitej z tymże państwem, oraz gdy w deklaracyi nam od N. Imperatorowej Jejmci przy oświadczeniu zaboru kraju podanej wskazano jest, iż takowy zabór ma nastąpić za zezwoleniem dworu wiedeńskiego, przeto lubo deputowani nie mogący nic co do tego obiektu traktować z J.W. Ambasadorem rosyjskim, dla wszystkich jednak wzwyż wspomnionych względów Imci Pana de Cache sprawującego interesa dworu cesarskiego do konferencyi swoich w negocyowaniu zaprosić będą obowiązani.

Na ostatek jako początkiem będzie konferencyi i porozumienia się delegowanych z J.W. Ambasadorem całość Rzplitej państw i nienaruszone trwałe i wieczyste Króla Imci i Rzplitej z N. Imperatorową i najpóźniejszymi następcami Jej związki, tak na tym kończyć mają powtarzając prośby, iżby J.W. Ambasador przełożyć raczył N. Imperatorowej, której wielkości i potędze, mądrość, dobroć i wspaniałość towarzyszy, że jako całości kraju i uszczęśliwienia swego Król Imść z Rzplitą szczególne pokładają ufności, tak spodziewać się nie przestają, że łaskawie uręczone zjednają względy, i że uciążliwości, jakie sporządzają w krajach Rzeczypospolitej konsystujące wojska N. Imperatorowej i Króla Imci pruskiego, odwrócone będą.

A tak i co się tycze ocalenia Rzplitej i jakie ujrzą śrzodki do utwierdzenia niewzruszonej jedności i związków, pomnożenia i rozszerzenia handlu, i co się tycze rządu, z porozumienia się z J.W. Ambasadorem i z przełożeń własnych stosownych do tej instrukcyi, ułożywszy projekt; przed stany sejmujące do rozważenia i udeterminowania przyniosą.